Κρύβεται


Στη ματιά που αναζητεί ευχαριστίες ένας δήθεν ευεργέτης
Στην ανάληψη πολιτικής ευθύνης του δολοφονικού τους φασισμού
Στο χέρι που χρηματίζεται κι έπειτα δίχως ντροπή αγκαλιάζει
Στα λόγια που λέγονται και ποτέ δεν εννοούνται
Στα λόγια που δε λέγονται παρά μόνο εν απουσία σου
Στη γλώσσα που δε γλείφει παγωτά και κορμιά, αλλά αφτιά και μυαλά
Στα μυαλά που μάλλον δε θυμίζουν πια μυαλά
Στο γέλιου αυτού που κοροϊδεύει
Στην αδιαφορία αυτού που ''δεν τον αφορά''


Κρύβεται

ο θάνατος της ελπίδας.