Βυσσιναδες

Αργα το βραδυ
Να καθομαστε στο μπαλκονι και να πινουμε βυσσιναδα με ισως λιγοτερο βυσσινο η περισσοτερο νερο απ οσο επρεπε
Να σου λεω τους φοβους μου
Και να μη μου κανεις ερωτησεις-ξερεις πως δε μ αρεσει
Αντι γι αυτο να μ αφηνεις να μιλαω και μετα
Να μου λες τους δικους σου φοβους
Μετα
Να θελω εγω να μιλησουμε για τους δικους σου
Κι εσυ για τους δικους μου
Να νευριαζω και να μου πεφτει η βυσσιναδα
Να λεω πως δεν εχει σημασια γιατι  ετσι κι αλλιως ηταν χαλια
Να νευριαζεις γιατι εσυ δεν εχεις δικαιωμα να γκρινιαξεις, ουτε σενα σου αρεσε
Να μη μιλαμε
Να με παιρνεις αγκαλια και να μας παιρνει ο υπνος μουτρωμενους
Και οταν ξυπναμε το πρωι
Ακομα αγκαλιασμενοι
Οι φοβοι να εχουν πια φυγει.