Το κύμα

Κύμα, έλα  κύμα
Έτσι φώναζα το κύμα να έρθει, μικρή, όταν πήγαινα στη θάλασσα
γιατί φοβόμουν να πάω εγώ σε αυτό
Έτσι και τώρα
που έχω έρθει στην άλλη άκρη της χώρας για σε βρω
-μα πού είσαι;-
κάθομαι στην ακροθαλασσιά και το φωνάζω:

Κύμα, έλα κύμα,
Να με πλακώσεις.

Μείνε

Ψέματα σου είπα
Δε θέλω ν' αλλάξεις τα ρούχα σου
Δε θέλω να ακούς τη μουσική που αρέσει σε μένα,
ούτε ξαφνικά να μάθεις όλους τους ζωγράφους που αγαπώ
Δε θέλω να με παίρνεις τηλέφωνα συνέχεια
Ούτε και να γίνεται πάντα το δικό μου
Σου είπα ψέματα σου λέω
Μείνε όπως είσαι
Αλλά μείνε
Ψέματα ήταν όλα
Και για το ''ρ'',
ότι τάχα δε μ' αρέσει όπως το λες
Κάθε φορά που το λες, σε κάθε σου  λέξη, θέλω να
σου χαϊδέψω τη γλώσσα
Ήταν ψέματα

Μείνε

Μείνε λίγο ακόμα